Το βιβλίο του κ. Κουφοντίνα

Λόγος

Aν αφαιρούσες από τον Δημήτρη Κουφοντίνα το αίμα, θα ενδιαφερόταν κανείς για το τι έχει να πει, για τις απόψεις ή για τις ιδέες του;..

Αν ο κ. Κουφοντίνας δεν είχε βάψει τα χέρια του στο αίμα ανυπεράσπιστων ατόμων, αν με άλλα λόγια ήταν απλά ένα άτομο με συγκεκριμένες πολιτικές αντιλήψεις, θα εξέδιδε ο Λιβάνης το βιβλίο του; Θα δημοσίευαν οι εφημερίδες σε περίοπτη θέση τους στοχασμούς του;

Η απάντηση στα προαναφερθέντα ερωτήματα είναι ένα ξεκάθαρο ΝΙΕΤ!

Ο ένας και μοναδικός λόγος για τον οποίο οι εκδότες δημοσιεύουν βιβλία του, ο μοναδικός λόγος για τον οποίο οι διευθυντές των ΜΜΕ εκλιπαρούν για ένα σχόλιό του, είναι αποκλειστικά και μόνο επειδή ο δρόμος του ήταν στρωμένος με πτώματα. Δεν είναι ούτε οι ανατρεπτικές του ιδέες, ούτε οι καινοτόμες του αντιλήψεις, ούτε καν οι επαναστατικές του εκκλήσεις που υπαγορεύουν τη δημοσίευση των βιβλίων του.

Είναι απλά και μόνο η μπόχα της πτωμαΐνης που για τους εκδότες και τους εφημεριτζήδες μεταφράζεται σε προσδοκία κέρδους.

Αντίλογος

Η απολογία του κ. Κουφοντίνα θα έπρεπε να δημοσιευθεί στις εφημερίδες;

Αν ναι, τότε γιατί να μη δημοσιευθεί και σε βιβλίο; Και ποια ακριβώς είναι η διαφορά μεταξύ της δημοσίευσης της απολογίας του και της πρόσφατης δημοσίευσης του βιβλίου του; Αν ένας εκδοτικός οίκος εξέδιδε απλά ένα βιβλίο με τίτλο «Η απολογία του Δημήτρη Κουφοντίνα» αυτό θα ήταν περισσότερο αποδεκτό από την έκδοση του πρόσφατου βιβλίου; Γιατί;

Ίσως μερικοί να υποστηρίξουν ότι ούτε η απολογία του δεν θα έπρεπε να δημοσιευθεί - είτε στις εφημερίδες είτε ως βιβλίο. Μα τότε ίσως δεν θα έπρεπε να είχε ούτε το δικαίωμα να απολογηθεί. Διότι ποιο ακριβώς νόημα έχει το δικαίωμα του κατηγορουμένου να δώσει τη δική του εικόνα για αυτά για τα οποία κατηγορείται αν η εικόνα αυτή δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει σε εκείνους τους οποίους προσπαθεί να πείσει για την ορθότητα των πράξεών του - που δεν είναι μόνο οι δικαστές, αλλά και η ευρύτερη κοινωνία;

Κι αν στερήσουμε αυτό το δικαίωμα από τον κατηγορούμενο, τότε το επόμενο ερώτημα είναι ποιος ο λόγος να γίνει η δίκη;

του Τάκη Μίχα/Protagon

photo: Παναγιώτης Τζάμαρος@fosphotos.com